ΕΚΔΡΟΜΗ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ 11-17/12/2014

Όπως σχεδόν όλα τα χρόνια έτσι και φέτος, οι μαθητές της τρίτης τάξης του 1ου Λυκείου Βούλας πραγματοποίησαν  την «καθιερωμένη» πενταήμερη εκδρομή. Η διαφορά ήταν ότι φέτος η χαρούμενη παράσταση είχε διαφορετικούς ηθοποιούς, διαφορετικά αισθήματα και μέρη. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, όλοι είχαμε ένα τεράστιο χαμόγελο αποτυπωμένο στο πρόσωπο μας, μια χαρά που η καθημερινή ρουτίνα των πανελλαδικών θα εξαφανιζόταν για λίγο και όμορφα μέρη θα έπαιρναν την θέση της.

Προορισμός μας, η βόρεια Ιταλία. Επισκεφτήκαμε την ξακουστή Βενετία, με την εκκλησία του Αγίου Μάρκου, την πλατεία του, το Μεγάλο Κανάλι, το Μουράνο, την Γέφυρα των Στεναγμών και τον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων να μας θαμπώνουν από την περίτεχνη ομορφιά τους και ιστορία. Επισκεφτήκαμε το Σιρμιόνε, το πιο όμορφο και δημοφιλές θέρετρο της λίμνης Κάρντα και την Πάντοβα που φημίζεται για την Prato Della Valle, την δεύτερη μεγαλύτερη στο κόσμο ελλειπτική πλατεία 88.000 τετραγωνικών μέτρων. Έπειτα, επισκεφτήκαμε την Ραβέννα, με της ξακουστές εκκλησίες της, τα γνωστά βαφτιστήρια και το μαυσωλείο να στέκονται καλοδιατηρημένα στην πορεία μας. Η Βερόνα αποτέλεσε τον επόμενο σταθμό, μια πόλη γνωστή ως των αιώνιων εραστών του Σαίξπηρ, με την Ρωμαϊκή Αρένα, με τις όμορφες πλατείες Delle Erbe και Dei Signori που περιβάλλονταν από άριστα διατηρημένα μεσαιωνικά κτίρια και βέβαια το αρχοντικό των Καπουλέτων με το θρυλικό μπαλκόνι της Ιουλιέτας, τους γεμάτα ερωτευμένα χαρτάκια τοίχους και το άγαλμα της να μας περιμένει για καλή τύχη. Τελευταίος προορισμός μας ήταν το ένα από τα μικρότερα κρατίδια του κόσμου, ο Άγιος Μαρίνος που αποτέλεσε ένα ακόμη υπέροχο σταθμό σε αυτό το ταξίδι αφού η θέα του θα μας μείνει αξέχαστη.

Αυτό το ταξίδι δεν ήταν μόνο αξιοθέατα, μακαρονάδες και πίτσες, ήταν ένα ταξίδι συμφιλίωσης όλων των μελών, καθώς όλοι μιλήσαμε, γελάσαμε και παίξαμε χαρτιά είτε με άτομα που πότε δεν περιμέναμε ότι θα ασχοληθούμε είτε με άτομα που για έναν ανεξήγητο λόγο βρίσκονταν στο «περιθώριο». Γνωρίσαμε καλύτερα τους καθηγητές που μας συνόδευαν, αφού και εκείνοι όπως και εμείς βγάλαμε την καθώς πρέπει μάσκα της δουλειάς και γελάσαμε ασταμάτητα, χαρήκαμε την στιγμή. Αν και υπήρχαν κάποια μικροπροβλήματα, το χαμόγελο όλων μας παρέμεινε λαμπερό ακόμα και στην επιστροφή μας στο σχολείο, καθώς οι απλές ιταλικές λέξεις «salve» (=γεια), «arrivederci» (=αντίο), «ciao» (=γεια σας) και «buongiorno» (=καλημέρα) ακούγονταν από κάθε μαθητή.  Ήταν και θα είναι ένα αξέχαστο ταξίδι.

Ειρήνη Χελιουδάκη